امروزه با پدیده ی کمال گرایی و سخت گیری های بیهوده در امر ازدواج مواجه هستیم. چه در بررسی شخصیتی، چه در پسند چهره و به دل نشستن و زیبایی و چه در امور مادی و حتتتی در امور معنوی و دینی. یا دنبال یک شاهزاده با اسب سفید با چهره ای بی نظیر و پول می گردیم یا به دنبال جوانی با اخلاق و سیر و سلوکی در حد امام خمینی(ره)!برخی هم که به دنبال هردوی اینها باهم!
عزیزان! هیچ کس معصوم و 100درصد نیست.معصومین خاص که فعلا فقط یک نفرشان زنده است که آن هم غایب است، و معصومین عام هم …..شما در نظر داشته باشید که عصمت عام یا مقامات عالیه معنوی مانند آیت الله بهجت(ره) با آن سن را می خواهید از یک جوان 20ساله-30ساله طلب کنید!!!!!!!
اینقدر سخت گیری های بیهوده سر مسائل جزئی و مادی نداشته باشید.یا با یک رفتار سریع ناراحت شوید و همه چیز را بهم بزنید. عاقلانه فکر کنید و مشورت نمایید.شاید روزی ، دیگر خواستگاری نیاید و برود!
متاسفانه یکی از معضلاتی که ما در جامعه با آن روبرو هستیم اینه که تا یک توصیه ای به یک نفر می کنی میگه : مگه خودت عمل کردی!!!
بله، من هم قبول دارم که انسان باید ابتدا خودش به فضائل اخلاقی و امور پسندیده ای که توصیه می کند ، عمل کند و از امور ناپسندی که نهی می کند، بپرهیزد و بعد توصیه کند اما وااااقعا اگر هرکس بخواهد بنشیند و به هییییچ خوبی ای که ندارد توصیه نکند و از هررررر بدی که دارد نهی نکند که دیگر…….اصلا هیچ کس نباید امر به معروف و نهی از منکر کند. شاید شرایط من الان با شما فرق می کند. شما سخن درست را بگیر و عمل کن .شاید الان وظیفه من درس خواندن است اما وظیفه شما کمک به والدین بیمار خود است. پس توصیه به کمک و احترام به والدین را من می توانم به شما بگویم هرچند موقعیت خودم اینگونه نباشد.شاید من آن اراده قوی شما را نداشته باشم و ….به هرحال اینها و به خصوص عمل نکردن خود من، دلیل نمی شود که به شما توصیه نکنم یا شما نخواهی(نه اینکه نتوانی) انجام بدهی!
اما…
به هرحال آنچه مسلم است این است که اگر انسان به آنچه توصیه می کند خودش قبل از همه عمل کرده باشد واقعا کار پسندیده ای است.(البته در امور خیر، نه گناه)
اکنون ، به شما عزیزان توصیه می کنم در امر ازدواج ساااااده بگیرید.شاید بهتر باشد این توصیه را از زبان شخصی بشنوید که خودش عامِل است….
امروز با یه کلیپ در خدمتتون هستیم تا ببینید هم دختر اینجوری و با این نگاه و خانواده پیدا میشه و هم پسر با این ویژگی ها! فقط کافیه یکم بگردین و با شجاعت قدم اول رو بردارین البته منظورم وسواس در انتخاب نیست!
سلام عزیزان، شاید با خودتون فکر کنید روز قدس چه ارتباطی با وبلاگ انتخاب همسر و زندگی مشترک و خانواده و ….داره؟
سریع میرم سر اصل مطلب که خسته نشید!
به نظر بنده مسئولیت پذیری و داشتن عواطف اجتماعی ( اعم از کمک به هم نوع و شریک بودن در غم و شادی و …) از لوازم زندگی مشترکه.و کسی که نسبت به بزررررگ ترین مسائل جهانی که توش داره زندگی میکنه، بی تفاوت باشه قطعا به راااحتی میتونه نسبت به مسائل کوچک تر هم بی خیال بشه. وقتی که من از اینهمه کشتار و آزار وحشیانه همنوعان خودم در سراسر جهان به خشم نیام و حدددداقل یه راهپیمایی ساده یا اعتراص و هشتگ ساده رو انجام ندم، خب این بی خیالی و آه اون مظلومان به تدریج قلب من رو سیاه میکنه و دیگه به نسبت به خانواده ام حس دلسوزی و مسئولیت پذیری نخواهم داشت. ببخشید مثال میزنم ولی….دیگه اون وقت اگه عصبانی شدم راحت روی خانواده ام دست بلند میکنم! دیگه زحمت های طرف مقابلم رو (چه کار زن در خانه و چه کار مرد در بیرون) یا نمیبینم یا اگر هم ببینم میگم خب وظیفه اش هست و هیییچ تلاشی برای کمک به اون و برداشتن کمی از بار روی دوشش انجام نمیدهم. اگه زن باشم از توقعات و تجملاتم کم نمیکنم تا شوهرم مجبور نباشه بیشتر و اضافه کاری ،کار کنه. اگه مرد هستم حتی در مواقعی که میتونم هم در امور خانه و تربیت فرزند هیچ کمگی به همسرم نمیکنم حتی وقتی امتحان داره یا خییلی خسته است هم حاضر نیستم فقط1ساعت بچه را نگهدارم تا اون استراحت کنه.یا مثلا مرد، بیکار شده و زنش میره سرکار.اون هم چه کار سختی.بعد ایشان نه تو بچه داری کمک میکنه نه تو کار خونه و نه اینکه یه تلاش جدی برای پیدا کردن کار و کسب درآمد انجام بده! و….
از این دست موارد زیاااد هست که ناشی از عدم مسئولیت پذیری و عواطف اجتماعی است. تو انتخاب همسر باید به اینکه طرف مقابل واقعا چقدر به فکر بقیه است ( اعم از خانواده و فامیل و دوست و جامعه و …)توجه کرد. اینکه میبینید طرف به هیچ کس کمک نمیکنه و بیشتر اهل رفیق بازی است تا خانواده و اهل صله رحم نیست ( نه به خاطر خجالتی بودن یا کار زیاد، چون خیلی از اشخاص حتی مشغله ی زیادی هم دارند اما باز هم حواسشون به بقیه هست) و یا اهل هییییچ کار فرهنگی حتی در حد یه وضعیت گذاشتن ساده هم نیست، خب این یعنی ادم بی تفاوت! و این بی تفاوتی فردا میتونه نسبت به شمایی که همسرش می شوید هم اعمال بشه.البته منطورم این نیست که انسان از همه زندگیش بزنه و فقط کار فرهنگی بکنه و اینقدر کمک کنه که خارج از توان خودش باشه. در حد اعتدال.
✅ برخی، «آنچه باید باشد» را به عنوان معیار در نظر میگیرند؛ در حالی که «آنچه هست» را باید معیار قرار داد.
♨️ بعضیها شعار میدهند که: «قیافه یعنی چه؟ اصلاً قیافۀ طرف برای ما مهم نیست. اصل، ایمان و اعتقاد است و…».
❗️خودتان را فریب ندهید. واقعی فکر کنید. اگر قیافه برایتان مهم است، آن را به همان اندازه در نظر بگیرید.
❌ نکند در هنگام تصمیمگیری، سجّاده آب بکشید و بعد از ازدواج ببینید از قیافۀ طرف خوشتان نمیآید و هر چه میخواهید به ایمانش، نماز شبش و ادبش توجّه کنید، قیافهاش در مقابل چشمانتان میآید و همه چیز را پاک میکند!
⁉️«آنچه باید باشد»، آن است که انسان نباید به قیافه تا این اندازه توجّه کند؛ امّا «آنچه هست» چیست؟
❓آیا واقعاً شما برای قیافه، تا این اندازه ارزش قائل نیستید؟
بریم یه سوال قشنگ از یه مخاطب متفکر و جوابش از استاد حسینی عزیز رو داشته باشیم:
سلام
?برای آمادگی ازدواج، اول باید دید که فرد چقدر با هوای نفسش مبارزه میکنه.
⭕️ البته فقط اون مبارزه با هوای نفسی ارزش داره که طبق دستور خداوند متعال باشه.
?دوم باید ببینیم که انسان چقدر اهل مبارزه با راحت طلبی هست. آیا اهل کار و تلاش هست و نون بازوی خودش رو میخوره یا نه، همش آویزوون بقیه است!
?مورد سوم هم که خیلی مهمه اینه که هر کس قبل از ازدواج باید هدفش رو از ازدواج مشخص بکنه. هدف اصلی ازدواج آرامش بخشی هست. ✨ یعنی شما باید تمااااام تلاشت رو بکنی تا توی زندگی مشترک به طرف مقابلت آرامش بدی. باید در این مسیر هم صبوری خودتون رو بالا ببرید. ?
? مومن به همه آرامش میده.
پس اگه کسی به ما آرامش نداد، ما آرامشمون رو از خدا میگیریم.
اگر هم کسی از ما آرامش خواست، آرامش براش سرازیر میکنیم. ?
آخرین نظرات