سلام عزیزان، شاید با خودتون فکر کنید روز قدس چه ارتباطی با وبلاگ انتخاب همسر و زندگی مشترک و خانواده و ….داره؟

سریع میرم سر اصل مطلب که خسته نشید!

به نظر بنده مسئولیت پذیری و داشتن عواطف اجتماعی ( اعم از کمک به هم نوع و شریک بودن در غم و شادی و …) از لوازم زندگی مشترکه.و کسی که نسبت به بزررررگ ترین مسائل جهانی که توش داره زندگی میکنه، بی تفاوت باشه قطعا به راااحتی میتونه نسبت به مسائل کوچک تر هم بی خیال بشه. وقتی که من از اینهمه کشتار و آزار وحشیانه همنوعان خودم در سراسر جهان به خشم نیام و حدددداقل یه راهپیمایی ساده یا اعتراص و هشتگ ساده رو انجام ندم، خب این بی خیالی و آه اون مظلومان به تدریج قلب من رو سیاه میکنه و دیگه به نسبت به خانواده ام حس دلسوزی و مسئولیت پذیری نخواهم داشت. ببخشید مثال میزنم ولی….دیگه اون وقت اگه عصبانی شدم راحت روی خانواده ام دست بلند میکنم! دیگه زحمت های طرف مقابلم رو (چه کار زن در خانه و چه کار مرد در بیرون) یا نمیبینم یا اگر هم ببینم میگم خب وظیفه اش هست و هیییچ تلاشی برای کمک به اون و برداشتن کمی از بار روی دوشش انجام نمیدهم. اگه زن باشم از توقعات و تجملاتم کم نمیکنم تا شوهرم مجبور نباشه بیشتر و اضافه کاری ،کار کنه. اگه مرد هستم حتی در مواقعی که میتونم هم در امور خانه و تربیت فرزند هیچ کمگی به همسرم نمیکنم حتی وقتی امتحان داره یا خییلی خسته است هم حاضر نیستم فقط1ساعت بچه را نگهدارم تا اون استراحت کنه.یا مثلا مرد، بیکار شده و زنش میره سرکار.اون هم چه کار سختی.بعد ایشان نه تو بچه داری کمک میکنه نه تو کار خونه و نه اینکه یه تلاش جدی برای پیدا کردن کار و کسب درآمد انجام بده! و….

از این دست موارد زیاااد هست که ناشی از عدم مسئولیت پذیری و عواطف اجتماعی است. تو انتخاب همسر باید به اینکه طرف مقابل واقعا چقدر به فکر بقیه است ( اعم از خانواده و فامیل و دوست و جامعه و …)توجه کرد. اینکه میبینید طرف به هیچ کس کمک نمیکنه و بیشتر اهل رفیق بازی است تا خانواده و اهل صله رحم نیست ( نه به خاطر خجالتی بودن یا کار زیاد، چون خیلی از اشخاص حتی مشغله ی زیادی هم دارند اما باز هم حواسشون به بقیه هست) و یا اهل هییییچ کار فرهنگی حتی در حد یه وضعیت گذاشتن ساده هم نیست، خب این یعنی ادم بی تفاوت! و این بی تفاوتی فردا میتونه نسبت به شمایی که همسرش می شوید هم اعمال بشه.البته منطورم این نیست که انسان از همه زندگیش بزنه و فقط کار فرهنگی بکنه و اینقدر کمک کنه که خارج از توان خودش باشه. در حد اعتدال.

تو که از غم دیگران بی غمی

نشاید که نامت نهند آدمی